Bye Bye Europees voetbal na verlies tegen Mechelen 1-2

OHL moest zeker winnen om de laatste kans te grijpen om deze PO als eerste te eindigen en zo een kans behouden op Europees voetbal. Coleman wisselt nu elke wedstrijd een 4-tal spelers om zo iedereen "fit" te houden. Dat is dan blijkbaar toch niet de juiste keuze want eerst klagen over vermoeidheid na 3 matchen in één week en nu met traag en verdedigend voetbal voor de dag komen. Het is alsof aanvallend voetbal, zelfs in een thuiswedstrijd, niet aan de orde is. Laat het duidelijk zijn dat Mechelen de betere ploeg was, deze overwinning ook verdiende, maar de manier waarop geeft toch twijfels. Ref De Cremer had last van de stadionverlichting bij verschillende interventies. Vermits een zonnebril blijkbaar niet toegelaten is voor deze functie moeten we dan maar zijn beslissingen aanvaarden. Een beetje evenwaardigheid hiervoor is wat beide ploegen wensen maar in deze match mochten de bezoekers niet klagen. Het leek of de man in het groen tevreden was dat Osifo de bal met de hand beroerde en zo een penalty veroorzaakte voor de 0-1 net voor de rust. Na de pauze werden onze aanvallen en aanvallers met gele kaarten en fouten bestraft zodat de gelijkmaker nooit in de verwachtingen bleef. Alle dubieuze fasen werden in de Mechelse voordeel beslist tot er 0-2 op het bord stond. Dan even evenwicht en na de 1-2 via Pletinckx opnieuw zonderlinge beslissingen. Toen was de wedstrijd al bijna gedaan. Misschien zijn we met ons oordeel wat te veel OHL supporter maar deze ref belemmerde meermaals dat onze ploeg in het scenario voor kwam. Verder was ons elftal dikwijls niet op het appél want de bezoekers hadden meerdere kansen om de match eerder te beslissen. Met goede wil haal je het dus niet. Vanderbiest, trainer van de bezoekers zal niet klagen hij pikt de drie punten op een diefje maar verdiend mee naar de Kazerne. Voor OHL worden het nog 3 overbodige matchen tenzij er een 9 op 9 volgt. Maar wie gelooft daar nog in?

Ref: Wesli De Cremer   

Niet willen? niet kunnen? of beiden? tegen Standard 1-1

Met, weeral, een 1e helft zonder animo waren de supporters op deze zonnige namiddag beter af aan zee. Ook de beide ploegen speelden alsof ze moe waren en zonder fut. De winnaarsmentaliteit was ver weg en zo beleef je dan een triestige namiddag. Standard en OHL bakten er niks van en hadden beiden 1 kans om te scoren. De lat belette dat aan beide zijden. Net voor de rust dan toch wat opschudding want na een trap op de paal van Maziz werd de strafschopfout die er op volgde door Siebe Schrijvers in een voorsprong omgezet. Na de rust hoopten we op eenzelfde scenario dan vorige week maar niets was minder waar. Standard versierde nog 2 uitstekende kansen om op gelijke hoogte te komen en OHL deelde in de malaise want Ikwuemesi verknoeide van op 1 meter een wedstrijdbeslissing en ook Mitrovic miste onbegrijpelijk na een doorbraak van Zeefuik die de bal panklaar legde. Deze missers kwamen OHL nog duur te staan want na een geknoei voor doel konden de Rouches een onverhoopt gelijkspel mee naar het Luikse nemen. Trainer Coleman moet geen excuus zoeken want hij vertikte het om zijn ploeg te laten voetballen voor de overwinning. Alleen vele wissels die niks opbrachten en alleen de reserven speelgerechtigheid gaven was zijn moto. Bedroevend. Als je niet meer durf aan de dag legt is een prijs niet haalbaar en moeten we ons tevreden stellen met eindeseizoensvoetbal. Alleen ons record van gelijke spelen wordt verstevigd. Een matige troost. De Eneco energie heb ik nooit gemerkt.

Ref: Anthony Letellier                                                              

OHL doet mee na overwinning op Standard 0-1

Na een paar dagen vakantie een laat verslag van de match. Ik noteerde een 1e helft om snel te vergeten zonder ideeën van beide ploegen en even weinig kansen. Na de pauze een veel beter OHL met verschillende kansen en een oververdiende overwinning. Charlie deed nog iedere supporter en paar haren uittrekken (behalve de kaalkoppen) na een niet te missen kans op 3 meter van het doel. Na een hoekschop een betere kopbal die van de lijn werd gekeerd en Schrijvers op de lat in de herneming. Maziz had er zin in en toont zijn kunnen wanneer hij in balbezit is. Bij een doorbraak een knap schot op de paal en later in de match een doorsteekpas waaruit Verlinden zijn eerste doelpunt voor Leuven maakte en meteen de driepunter waar iedereen op hoopte. De thuisploeg was een schim van zichzelf en maakte niks klaar behalve een paar dreigingen. Zo doen we weer mee voor de kopplaats maar dan moeten we ook de volgende thuismatch winnen. Een verdiende overwinning vooral op basis van de 2e helft.

Ref: Kevin Van Damme

De Paashaas was zeer gul tegen Dender. 4-4

Op deze mooie lentedag lag alles in het bereik van beide ploegen. Maar OHL streeft blijkbaar naar een niet te verbeteren record van gelijke spelen. Een andere uitleg kan ik er niet voor vinden. Na een uiterst slap begin stond het al snel 0-1 in de derde minuut. Dender speelde de bal vlot rond en een onschuldige voorzet ging via de verste paal traag in doel. Je zou voor minder vloeken. De heropgeviste Kuruçay was niet in zijn sas en werd terecht aan de rust vervangen. Dit alles om het slappe begin te verantwoorden. Dender speelde onbezorgd de aanval en kreeg een geschenk om via Nsimba vlot de 0-2 te scoren. Ook zijn kanon was slecht gericht gelukkig maar. Nog in de eerste 20 min. konden de bezoekers na een zeer knappe aanval de voorsprong verdubbelen maar Tobe was dit maal de redder. De beste aanval van de bezoekers verdiende beter. Plots sloeg het spelbeeld om en nu was OHL wel efficiënt. Charlie deed eindelijk wat je van een aanvaller verwacht de bal mee nemen en overhoeks scoren. 1-1 Onverwacht dat wel na de betere start van de bezoekers. OHL lukte nu beter zijn aanvallen want Balikwisha en Schrijvers konden nog voor de rust knap scoren en zo een veilige 3-1 op het bord zetten. Mitrovic en Gil verzuimden de Denderzonen uit te tellen met nog 2 kansen in het zijnet. Beide ploegen zouden in de 2e helft veel vervangingen door voeren en OHL speelde nu volop de tegenaanval. Ricca schoof 2x uit in dezelfde fase en gaf de bezoekers de aansluitingstreffer cadeau. De paashaas was zeer gul nu want even later lobde de Dender aanvaller Scheidler nogmaals Tobe en zo kwam de stand in evenwicht. Dezelfde speler kopte nadien nog op de lat en behoedde OHL van een achterstand. Uit het niets was de stand nu gelijk en toen de Leuvense aanval nogmaals gevaarlijk werd trapte Charlie eindelijk zijn 2x doelpunt binnen 4-3 met nog een 10-tal minuten te spelen. OHL bleef echter geschenken uitdelen en zo werd het nog 4-4 kort voor het einde. In de toegevoegde tijd konden onze Whites nog 2 keer scoren uit geharrewar voor doel maar het gelijke spelen record werd scherper gesteld. Op dat moment wisten mijn buren al dat OHL niet in het wit speelde vandaag. De supporters waren weeral een ontgoocheling rijker.

Ref: Massimiliano Ledda