De match van het jaar tegen Anderlecht eindigt op 0-2

De thuiswedstrijd tegen de Brussellaars is altijd een wedstrijd apart. Niet alleen voor Leuven maar overal waar de driesterrenploeg komt is er ambiance. Iedereen wil de scalp van de ploeg die dit jaar wel op de sukkel is maar over torenhoge investeerders kan beschikken al zeggen sommige cijfers anders. Voor hen is winnen een must, voor ons een genoegen. Laat ons maar bescheiden blijven maar ook fier want de recordkampioen kon al 3 jaar tegen de Leuvense fusieploeg niet winnen. De ploeg motiveren was daarom niet nodig maar de uitslag hangt soms van veel factoren af om je goed te voelen. Verliezen tegen de mauven is geen oneer en vele Leuvense supporters zijn nog altijd fan van de ketjes. Voor een uitverkocht stadion stonden de zenuwen dus op springen voor vele supporters in beide kampen. Bovendien was een plaatsje in de PO2 voor OHL alleen mogelijk mits een overwinning tegen de mannen van Couckenbak. Na de kwalificatie tegen Villareal was het vertrouwen bij de bezoekers niet te onderschatten. Ook al werd die overwinning met het nodige geluk behaald. Met ref Jasper Vergoote kreeg het geloof in een overwinning of een gelijkspel bij OHL al een ferme deuk. (zie bekerwedstrijd tegen Kortrijk eerder dit seizoen) Iedere Anderlecht supporter zal het een verdiende overwinning noemen maar al wie een OHL hart heeft ging ontgoocheld naar huis. De Brusselaars waren moe van de Spaanse verplaatsing en mits hun grote kern kwamen er al 4 andere spelers aan de aftrap. Dat indien je "Slim"ani een speler kan noemen. De Anderlechtse spits daagde voortdurend de Leuvense aanhang uit. Hij was wel een kwelgeest in de 16 maar toonde zich van de laagste kant die een voetballer kan hebben. Tot 2x toe mokerde hij in op Ricca voor de neus van de lijnrechter die als een communikant deed of hij niks gezien had. Zo ontsnapte de nuttige mauve spits aan een rode kaart die later toch van belang kon zijn. Jasper deed de rest en de VAR is nu ook al in Leuven de beste vriend niet. Spanning was er de ganse match want OHL wou Anderlecht over de knie leggen. De bezoekers, die in een goede flow verkeren, speelden een goede eerste helft. OHL wist wel dat de vermoeidheid pas in de 2e helft zou toeslaan en gebruikte wel veel kracht om de talentvolle bezoekers geen rust te gunnen. Tamari geraakte niet gemakkelijk voorbij zijn snelle tegenstander maar Kiyine speelde een betere match. Gonzalez kon nooit zijn kanon op scherp zetten en dus was er de VAR  nodig om Paars-wit op voorsprong te zetten via een strafschop na fout van Mendyl. Slimani, juist hij, kon Cojocaru verschalken en 0-1. Deze stand was ideaal voor de bezoekers die nu heel professioneel iedere fase als een ervaren team bespeelden. Eerst wat passenspel achteraan tot de rust om deze voorsprong te behouden. Na de koffie kon je al meteen denken dat er snel een gelijkmaker moest komen om deze circustaferelen te vermijden. Na een paar minuten voetbal lag er al een "gekwetste" bezoeker op de grasmat, bij de spelhervatting na de nodige rust en de drankpauzes voor de acteurs die op het veld stonden, duurde het een paar minuten voor er een nieuwe mauve op de mat lag. Ondertussen kwam OHL een paar keer gevaarlijk opzetten maar sterke Jan had de nodige ervaring om onheil te voorkomen. Als Tamari dan eindelijk toch voor een paar spannende doelpogingen zorgde was er onvoldoende geluk en kunnen om de gelijkmaker te scoren. De mauven wisten wel hoe ze dat moesten oplossen. Op een moment lagen er meer spelers "ernstig gekwetst" op de mat dan doden op het Leuvense kerkhof. Met de nodige verzorging, de zegen van Vergoote, en een aantal drankjes om op kracht te komen kon het eens zo roemrijke Anderlecht toch verder. Doelman Verbruggen ranselde ondertussen ook nog een paar flopballen van Tamari en de andere Leuvense aanvallers uit zijn doel met meer geluk dan kunnen en Riemer begon aan zijn vervangingen die even lang duurden dan de reclame op TV. Brys kon niet achterblijven een gooide al zijn reserven in de strijd om nog zeker één punt uit de brand te slepen. De Villareal trip eiste ondertussen zijn tol en de vervangingen volgden elkaar op. Zo kon het Leuvense publiek nog alleen op spanning maar weinig voetbal rekenen. De laatste kans op PO2 was toch bijna verstreken. Toen Anderlecht dan slim de 0-2 kon scoren was de kous af en was OHL leeg gespeeld. Meer dan je inzetten kan je niet doen en evenveel geluk is bijna onmogelijk. De Brusselaars zitten in een goede periode en kunnen hopelijk in de Europa beker met evenveel kunnen en lef doorstoten. Of ze naar de PO2 gaan is andere koek maar met wat hulp zal dat wel lukken. Op OHL denken ze er het nodige over. Het leek er anders wel op dat het een must is voor het Belgische voetbal. Of zien we dat verkeerd? En één keer om de 3 jaar verliezen van Anderlecht is voor OHL een topprestatie zelfs al zat er meer in. 

Ref: Jasper Vergoote         Toeschouwers: 10.200

Op een diefje mag ook eens. 0-1

OHL pikte de 3 punten mee van een dominerende thuisploeg. Met een balbezit van 35% en drie punten moet je uiteraard tevreden zijn. De Carolo's schoten zichzelf in de voet door onmondig vele kansen de nek om te wringen. Het was een mooie beloning voor de vele supporters die ondanks alles het rare aanvangsuur, de bittere koude en de verre verplaatsing mee deden. Ook het thuispubliek bleef achter de kachel zitten op deze barre vrijdagavond. Na de gevleide overwinning tegen Zulte was winnen de enige kans om de Zebra's bij te benen en de kans op PO2 opnieuw wat hoop te geven. De thuiswedstrijd tegen Anderlecht wordt hierdoor een ware cupmatch. Daar zal de efficiëntie beter moeten tegen de in vorm zijnde mauven. OHL verzuimde met een 4-tal huizenhoge kansen om de match te beslissen en had geluk dat de Walen iedere kan misten. De Bayat jongens domineerden de hele wedstrijd maar verkwanselden iedere kans die ze kregen. Cojocaru, die wat overdreven tijd won, kon iedere poging onderscheppen of had het geluk aan zijn zijde dat de aanvallers uit "le Pays Noir" telkens over of naast trapten. Tamari, die eindelijk nog eens scoorde en Torsteinsson hadden de kansen om de match te beslissen. Ook de andere spelers maakten telkens de verkeerde keuze toen ze voor Koffi opduikten. Zo bleef het spannend tot het laatste fluitsignaal. De wedstrijd werd ontsierd door het wangedrag van de thuissupporters die het tijdrekken van OHL niet pikten en onze doelman bestookten met valse muntstukken en lege aanstekers. De tennisballen voorraad was op waardoor ze kozen voor deze attributen. Vermits onze keeper al meerdere aanstekers in zijn lade had bleef die verstandig(?) liggen na contact. Ref Bram Van Driessche stuurde de spelers voor een kwartier naar de warmere kleedkamers. Wij kregen geen bier meer want de toog werd net gesloten en we moesten de ijzige koude langer trotseren. Maar de overwinning maakte het leed zachter. De OHL noodploeg kon met veel inzet en wat geluk de 0-1 op het bord houden tot het eindsignaal en keerde naar Leuven terug met de 3 punten. Indien we volgende wedstrijd tegen Anderlecht de reeds 3 jaar aanhoudende traditie van onoverwinnelijkheid kunnen aanhouden komt de PO2 terug een stapje dichter. Evenveel geluk dan tegen Charleroi is ondenkbaar maar tegen de Ketjes kan ons team altijd wat meer. We zullen het volgende week weten. Gonzalez is weer wedstrijdfit maar op Siebe Schrijvers, Nsingi en Mathieu Maertens is het nog even wachten.

Ref: Bram Van Driessche     Toeschouwers:  ??

Essevee geeft geschenken aan OHL.  4-2

De eerste overwinning thuis sinds 11 november, idd. Wapenstilstand, was er een die deugd deed voor het ganse OHL legioen. Onze ploeg was weggezakt van de 4e naar de 12e plaats na een reeks wedstrijden zonder, vooral thuisoverwinningen. En met gelijke spelen kom je matig vooruit. Dat OHL nog eens 4 doelpunten scoorde was een opsteker ook al gaf Zulte geschenken bij de vleet. De bezoekers namen een vlotte start want zij hadden meer dan wij de drie punten nodig. Gano en plaaggeest van OHL, Vossen misten de kansen in de aanvangsfase van de match. Na deze missers nam OHL de wedstrijd in handen maar de onmondigheid van de laatste weken bleef duren. Torsteinsson, Nsingi en de andere aanvallers deden het publiek naar de haren grijpen na ondenkbare missers. Op dat moment denk je dan, het zal toch weer niet waar zijn? Maar bij de West-Vlamingen was de druk te hoog en die stapelden de ene individuele fout na de andere op. Bossut liet de bal springen en Siebe was er als de kippen bij om de score te openen. Tamari en Nsingi deden de bezoekers pijn met hun snelheid maar deze keer was Torsteinsson wel bij de pinken 2-0 na een nieuwe misser van de Waregemse verdediging. Cojocaru moest slechts één schot van de ploeg van Leye afweren. Net voor de pauze de zoveelste misser en nu was De Norre op de juiste plaats om binnen te duwen 3-0 en match gespeeld. De speech van Mbaye Leye tijdens de rust haalde weinig uit want Zulte bleef klungelen. Toch was er nog animo via de VAR die eerst een handspel van Ricca met een strafschop beloonde en nadien kreeg Vlietinck de penalty nadat hij foutief gestopt werd in de rechthoek. Zo veranderde de scoren naar 3-1 en 4-1. Op geschenken van een weeral genadeloze Boucaut moeten we niet wachten. OHL kon nu de match rustig uitspelen maar ging dan ook maar eens in de fout en Gano nam dit dankbaar aan om de score te verzachten. 4-2. De 3 punten voor de nu bijna zekere redding werden gevierd maar de domper waren de blessures van eerst Siebe Schrijvers en Nadien Nsingi. Ook Cojocaru had last en hierdoor is het weer even afwachten of deze spelers fit geraken voor de match in Charleroi waar er nu complexloos kan gespeeld worden voor de allerlaatste kans op PO2. Of is dit te positief gedacht? Opoku, goed ingevallen, kan misschien eens zijn klasse tonen. We kijken er naar uit.

Ref: Alexandre Boucaut    Toeschouwers:   6.350

Een verdiend punt tegen Antwerp. 1-1

OHL wil dringend uit de gevarenzone en was aan een slappe reeks bezig. Tegen Antwerp stond er toch een gemotiveerd elftal tussen de lijnen dat de derde van het klassement pijn deed. De inzet was voorbeeldig maar de afwerking blijft gebrekkig. Het puntje is alleszins verdiend en de juiste weergave van deze match. De Antwerpenaren verloren 2 kostbare punten in de strijd voor de titel en zullen dat wellicht op de afwezigheid van De Laet en Alderweireld steken. Bij OHL ontbrak nu ook Gonzalez die gekwetst was en nog steeds de onmisbare Maertens. Van bij de aftrap was het wat aftasten langs beide zijden maar je merkte al snel dat de bezoekers de drie punten wilden. Keita stond in de ploeg van de rood-witten maar werd aan de rust vervangen. Cojocaru moest een paar keer tussenkomen in het eerste half uur en OHL probeerde toch snel te counteren. Bij één van de infiltraties ging Patris neer en dankzij de VAR ging de bal op de stip. Torsteinsson faalde niet 1-0. Na de rust kwam Antwerp scherp uit de kleedkamer na een wellicht hevige donderpreek van trainer Van Bommel. OHL kraakte maar plooide niet maar kwam goed weg bij een aantal schermutselingen in de rechthoek. Eerst bracht de paal nog redding maar je voelde het aankomen van op de tribunes. Kerk maakte de verdiende gelijkmaker en iedereen dacht al aan een 2e doelpunt. Na 20 min. was de Antwerpse belegering voorbij en kwam OHL beter in de match. Nsingi en Schrijvers doken bij snelle tegenprikken voor de doelman op maar konden geen tweede doelpunt scoren. Antwerp bleef aandringen maar voelde de spanning en alleen de gebrekkige afwerking van onze ploeg zorgde voor een gelijkspel. Beide ploegen wilden meer maar kregen wat ze verdienden. Hiermee schiet je niet op maar na een paar slappe wedstrijden ben je al snel tevreden. Tegen Zulte, volgende week, moeten er toch eindelijk terug drie op de conto bij geschreven worden. De bal moet dan wel sneller in de netten.

Ref: Nathan Verboomen     Toeschouwers:  7.725